ایجاد ریفلاکس وزیکویورترال تجربی در سگ

هدف : ایجاد ریفلاکس و زیکویورترال در سگ جهت ایجاد مدل تجربی بیماری. طرح : مطالعه تجربی. حیوان: شانزده قلاده سگ نژاد مخلوط ایرانی. روش : تعداد شانزده قلاده سگ پس از آماده سازی از نظر سلامت و حضور ریفلاکس و زیکویورترال مادرزادی یا اکتسابی با سیستوگرافی به 4 گروه چهارتایی تقسیم شدند. ریفلاکس با روش جراحی باز و برش سقف حالب (5-3 میلیمتر) بدون بخیه لبه های شکاف، برش سقف حالب (5-3 میلیمتر) با سوند و بخیه لبه های شکاف با نخ ابریشم، برش سقف حالب (5-3 میلیمتر) به کمک سوند و بخیه با نخ نایلون و برش (7-5 میلیمتر) به کمک سوند و بخیه با نخ نایلون انجام شد. ده روز پس از انجام جراحی که با کمک سوند و بخیه با نخ نایلون انجام شد. ده روز پس از انجام جراحی که با شیوه های مختلف صورت گرفت سیستوگرافی مثبت انجام و حیوانات مورد مطالعه از نظر ابتلا یا عدم بیماری ریفلاکس ادراری بررسی شدند. موفقیت در ایجاد ریفلاکس با روشهای مختلف فوق بررسی و مقایسه توصیفی گردید. تجزیه و تحلیل آماری : امار توصیفی. نتایج : در ایجاد ریفلاکس ادراری با روش جراحی باز استفاده از سوند به عنوان راهنمای برش و بخیه لبه های مخاط حالب به دیواره مثانه اهمیت بسزایی داشت. علاوه بر آن افزایش طول برش و به کارگیری نخ نایلون نسبت به ابریشم در ایجاد ریفلاکس نقش قابل توجهی داشت. نتیجه گیری : با توجه به عواملی مانند طور برش، تعداد بخیه، جنس نخ و استفاده از سوند به عنوان راهنمای برش به نظر می رسد کاربرد سوند برای مشخص نمودن مجرای جالب به عنوان راهنمای برش و برش کافی (7-5 میلیمتر) درسقف حالب و همچنین بکاریگری نخ نایلون برای بخیه برشهای سقف حالب در ایجاد ریفلاکس ادراری حالب نقش زیادی دارد.